​

H Παναγιώτα Καπράλου έχει εκπαιδευτεί στην Δραματοθεραπεία (2016 - 2023) στο Ψυχοθεραπευτικό και Εκπαιδευτικό κέντρο "Έρμα” και είναι μέλος της Πανελλήνιας Επαγγελματικής Ένωσης Δραματοθεραπευτών & Παιγνιοθεραπευτών (Π.Ε.Ε.Δ.Π).

 

Σπούδασε Κοινωνιολογία (2011 -2015) στο Πάντειο Πανεπιστήμιο όπου έλαβε  σειρά υποτροφιών. Το 2016 ολοκλήρωσε την τετραετή εκπαίδευσή της  στην ελληνική νοηματική γλώσσα, στο  Ίδρυμα Κωφών Ελλάδος. Έχει εργαστεί επί σειρά ετών (2017 - 2023) ως συνοδός παράλληλης στήριξης παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες και διαταραχή αυτιστικού φάσματος (ΔΑΦ) σε δημόσια και ιδιωτικά σχολεία. 

 

Έχει εργαστεί στην Γραμμή SOS 1056 του Χαμόγελου του Παιδιού για την πρόληψη και αντιμετώπιση φαινομένων βίας που αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Συνεργάζεται με την Συνύπαρξη, Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Ψυχικής Υποστήριξης & Πολιτισμού, όπου παρέχει  συνεδρίες Δραματοθεραπείας σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. 

 

Στο παρελθόν (2015 - 2018) είχε εργαστεί εθελοντικά στην VSA HELLAS, νυν Artogether, δίκτυο καλλιτεχνικών συμπεριληπτικών ομάδων (μέλη με ή χωρίς αναπηρία). Επίσης, συμμετείχε στην θεατρική ομάδα βοηθώντας στην προετοιμασία και παρουσίαση θεατρικών παραστάσεων. 

 

Έχει παρακολουθήσει πληθώρα σεμιναρίων σχετικά με τη Δραματοθεραπεία, την Παιγνιοθεραπεία, τη Χοροθεραπεία και άλλες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις. 

 

Το 2022 συντόνισε βιωματικό εργαστήριο Δραματοθεραπείας στα πλαίσια της 11ης Διαδικτυακής Ημερίδας της Ε.Ε.Ψ.Ε   με θέμα “Η συμβολή της Ψυχοθεραπείας στο ατομικό και συλλογικό τραύμα”. 

 

Αγαπά την ποίηση και το θέατρο και έχει παρακολουθήσει πολλά και διαφορετικά εργαστήρια τέχνης. Το 2018 έλαβε υποτροφία για τη συμμετοχή της στο διετές πρόγραμμα σπουδών στο νεανικό εργαστήριο ποίησης  «Τάκης Σινόπουλος» και παρακολούθησε επιπλέον πολυήμερο εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τη χρήση του χορού και άλλων μορφών τέχνης στα πλαίσια της βιωματικής εκπαίδευσης στο Cadiz της Ισπανίας. 

 

Λίγα λόγια για την Δραματοθεραπεία

 

Η Δραματοθεραπεία είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που χρησιμοποιεί ως μέσο την τέχνη. Τα μέσα της Δραματοθεραπείας είναι η δημιουργική και συμβολική έκφραση, όπως η ζωγραφική, ο  πηλός, η κίνηση, οι ασκήσεις με το σώμα, η χαλάρωση, η αφήγηση ιστοριών και παραμυθιών, το  παιχνίδι ρόλων,  οι αυτοσχεδιασμοί,  η κατασκευή μάσκας  κ.α.  Σημαντικό ρόλο  στη δραματοθεραπεία διαδραματίζει και το λεκτικό μοίρασμα που πραγματοποιείται τόσο σε ατομικό όσο και σε ομαδικό επίπεδο.

 Το άτομο ή η ομάδα,  μέσα από την αξιοποίηση των εργαλείων της τέχνης,  εμβαθύνει στα θέματα που ερευνά, ανασύροντας  με ασφάλεια  πολύτιμο υλικό από την περιοχή του ασυνειδήτου και αποκτώντας έτσι  καθαρότερη αντίληψη γύρω από τα θέματα αυτά. Σταδιακά, επιτυγχάνεται η αποδέσμευση  από τραυματικές εμπειρίες,  γεγονός που χαρίζει το αίσθημα της ανακούφισης,  της απελευθέρωσης  και ωθεί τελικά το άτομο στην προσωπική του εξέλιξη και πρόοδο. Στη Δραματοθεραπεία  χρησιμοποιούμε την τέχνη ως μέσο αποκλειστικά για τη διερεύνηση των ζητημάτων του ατόμου ή της ομάδας και δε μας απασχολεί καθόλου το αισθητικό αποτέλεσμα.

​